Konrad Kasperowicz
Konrad Kasperowicz
Konrad Kasperowicz  ‎(I2430)‎
Imiona: Konrad
Nazwisko: Kasperowicz

Płeć: MężczyznaMężczyzna
      

Urodziny: 1878 Brezgie, par. Żmujdki, pow. Wiłkomierski, Litwa
Śmierć: po grudniu 1939 ‎(Wiek 61 lat)‎
Fakty i dane osoby
Urodziny 1878 Brezgie, par. Żmujdki, pow. Wiłkomierski, Litwa

Ślub Maria Bergman - ok. 1902 ‎(Wiek 24 lata)‎ Fryburg, Szwajcaria

Śmierć po grudniu 1939 ‎(Wiek 61 lat)‎

Notatka: W 1947 uznany za zmarłego - sąd grodzki w Warszawie ‎(Archiwum Państwowe m.st. Warszawy Sygnatura: Zg 1304/47/655/2)‎
Ostatnia zmiana 16 października 2023 - 12:04:16 - przez: jflorek
Zobacz szczegóły ...

Rodzice i rodzeństwo  (F3219)
Zygmunt Kasperowicz
-
Konrad Kasperowicz
1878 - 1939

Najbliższa rodzina  (F818)
Maria Bergman
1878 - 1954


Notatki

Notatka
Działacz ruchu robotniczego ‎(PPS)‎ w 1904-1905 nosił pseudonim "Konarski z Fryburga".


Konrad Kasperowicz ‎(1878-po IX 1939)‎, urodził się w Brezgie – ‎(Berzgainiai)‎, miejscowości w okręgu wileńskim, par. Żmujdki, w rejonie Wiłkomierza. Fizyk, przemysłowiec, działacz Polskiej Partii Socjalistycznej w Szwajcarii, wykładowca uniwersytetu we Fryburgu ‎(Szwajcaria)‎, przyjaciel Ignacego Mościckiego, późniejszego prezydenta Polski ‎(1926-39)‎, długoletni prezes Izby Przemysłowo-Handlowej w Gdyni.

Notatka
Biografia Konrada Kasperowicza z "Polski Słownik Biograficzny" T.12 zeszyt 53 ‎(12/2)‎ str. 180-181 wyd. Pro Scientia 1966:

Kasperowicz Konrad ‎(ur. 1878)‎, działacz robotniczy. Urodzony w Wilnie. Politechnikę ukończył w Charkowie. W latach 1896-7 był członkiem Komitetu Centralnego Litewskiej Socjaldemokracji. Dn. 27 października 1897 r. został aresztowany w Permie w związku z wykryciem organizacji w Wilnie. Przesiedział 13 miesięcy w więzieniu ‎(w Wilnie)‎, a następnie z powodu braku dowodów winy znajdował się tylko przez krótki czas, pod nadzorem policji ‎(Saratów)‎. Pod koniec 1899 r. przybył do Warszawy, a stąd w styczniu 1900 r. wyemigrował za granicę. W tym czasie został członkiem SDKPiL; uczestniczył w zjeździe partyjnym SDKPiL w Lipsku w marcu 1900 r.; wszedł także w skład Komitetu Redakcyjnego pisma „Przegląd Robotniczy". Tego roku jako delegat SDKPiL uczestniczył w obradach Kongresu II Międzynarodówki w Paryżu. Za wystąpienie na Kongresie, sprzeczne z linią kierownictwa partii, został wykluczony z SDKPiL. Wkrótce wstąpił do PPS i zamieszkał w Szwajcarii we Fryburgu. Tutaj studiował i pracował na uniwersytecie w Instytucie Fizyki, uzyskując w grudniu 1903 r. doktorat nauk przyrodniczych. We Fryburgu był przewodniczącym Sekcji PPS.
W latach 1905-7 Kasperowicz przebywał w Krakowie. Ok. 1906 r. uczestniczył w akcji zakupu w belgijskiej fabryce w Herstalu broni ‎(brauningi)‎ i przemytu jej do kraju dla Organizacji Bojowej PPS. W r. 1907 zamieszkał w Warszawie, nie biorąc udziału w życiu politycznym. W r. 1915 po opuszczeniu Warszawy przez wojska rosyjskie był komisarzem Milicji Obywatelskiej. Następnie w 1atach 1917-8, pracował w Tymczasowej Radzie Stanu jako referent do spraw Polaków-jeńców wojennych. W tym charakterze wizytował obozy w Szczypiórnie, Beniaminowie i Hawelbergu. Od ok. 1902 r. był ożeniony z Marią Bergman ‎(pseud. Lubomirska)‎, członkiem sekcji PPS we Fryburgu.

Notatka
Biografia Konrada Kasperowicza z Wikipedia ­https­://­pl­.­wikipedia­.­org­/­wiki­/­Konrad_Kasperowicz­

Konrad Kasperowicz ‎(ur. 2 stycznia 1878 w Brezgach, pow. wiłkomierski - zm. po 1939)‎ – inżynier, przemysłowiec, działacz Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy i Polskiej Partii Socjalistycznej.
Ukończył szkołę realną w Wilnie. W okresie nauki szkolnej działał w kółku samokształceniowym, a od 1895 w kole robotniczym, prowadzącym agitację socjalistyczną. Na początku 1896 wziął udział w zjeździe założycielskim Litewskiej Socjaldemokracji, gdzie został wybrany do Komitetu Centralnego tej partii ‎(1896-1897)‎. Po przeniesieniu się do Charkowa gdzie rozpoczął studia na miejscowej politechnice w związku z wykryciem organizacji LSD w Wilnie został aresztowany w Permie ‎(27 IX 1897)‎. Przesiedział 13 miesięcy w więzieniu na Antokolu w Wilnie, a następnie z powodu braku dowodów winy skazany został na rok dozoru policyjnego w Saratowie, gdzie uczestniczył w powstaniu pierwszej grupy socjaldemokratycznej. W latach 1899-1900 mieszkał w Warszawie gdzie uczył się w Szkole Inżynierskiej im. Hipolita Wawelberga i Stanisława Rotwanda. W tym okresie wstąpił do Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy. W tym czasie został na krótko zatrzymany przez policję, po czym na początku 1900 uciekł z kraju. 25 lutego 1900 uczestniczył w zjeździe partyjnym SDKPiL w Lipsku i wszedł w skład Komitetu Redakcyjnego pisma "Przegląd Robotniczy". Jako delegat SDKPiL uczestniczył w obradach Kongresu II Międzynarodówki w Paryżu ‎(1900)‎. Za wystąpienie na Kongresie, sprzeczne z linią kierownictwa partii, został wykluczony z SDKPiL.
W połowie 1900 przeniósł się do Fryburga w Szwajcarii, gdzie podjął studia na miejscowym uniwersytecie jednocześnie pracując do 1904 w jego Instytucie Fizyki. W grudniu 1903 uzyskał doktorat z nauk przyrodniczych. W latach 1900-1904 był członkiem i przewodniczącym sekcji Związku Zagranicznego Polskich Socjalistów. Na jesieni 1904 przeniósł się do Galicji, mieszkając najpierw we Lwowie a potem w Krakowie. W tym czasie m.in. współorganizował VIII Zjazd Polskiej Partii Socjalistycznej we Lwowie ‎(1906)‎ a następnie wykonywał zakupy broni dla Organizacji Bojowej PPS-Frakcji Rewolucyjnej, m.in. przewoził pieniądze uzyskane w akcji pod Bezdanami.
W 1907 zamieszkał w Warszawie, nie biorąc udziału w życiu politycznym. W tym czasie pracował jako pomocnik naczelnika Warsztatów Mechanicznych Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. W 1913 był wykładowcą Wydziału Technicznego Towarzystwa Kursów Naukowych. Podczas I wojny światowej w sierpniu 1915 po wkroczeniu Niemców do Warszawy był komisarzem Straży Obywatelskiej. Następnie w latach 1917-1918, pracował jako referent do spraw Polaków-jeńców wojennych w biurze Tymczasowej Radzie Stanu. W tym charakterze wizytował obozy w Szczypiórnie, Beniaminowie i Hawelbergu.
W okresie międzywojennym, w latach 20. przeniósł się do Bydgoszczy, gdzie był dyrektorem Fabryki Fortepianów Brunona Sommerfelda. Był także prezesem Izby Przemysłowo-Handlowej ‎(1930)‎ oraz Związku Fabrykantów ‎(1930-1939)‎ w Bydgoszczy oraz w latach 1937-1939 funkcję wiceprezesa Izby Przemysłowo-Handlowej w Gdyni.
Pochodził z rodziny ziemiańskiej, syn Zygmunta, rodzina wcześnie osierocona mieszkała w Wilnie. Ożenił się w 1902 z członkinią PPS Marią z Bergmanów ‎(1878-1954)‎, ps. Lubomirska.
Śmierć W 1947 uznany za zmarłego - sąd grodzki w Warszawie ‎(Archiwum Państwowe m.st. Warszawy Sygnatura: Zg 1304/47/655/2)‎

Zobacz notatki ...


Źródła
Brak źródeł powiązanych z tą osobą.

Zobacz źródła ...


Multimedia

Obiekt multimedialny
Konrad KasperowiczKonrad Kasperowicz  ‎(M4553)‎
Typ: Fotografia


Obiekt multimedialny
zdjęcie z pisma Świat nr.1 z 5 styczeń 1918zdjęcie z pisma Świat nr.1 z 5 styczeń 1918  ‎(M4552)‎
Typ: Fotografia


Obiekt multimedialny
Artykuł J. Michalskiego "W Szwajcarji" czasopismo Niepodległość T.14 z 1936r.Artykuł J. Michalskiego "W Szwajcarji" czasopismo Niepodległość T.14 z 1936r.  ‎(M4551)‎
Typ: Dokument


Notatka: Artykuł nie wymienia Konrada i Marii Kasperowiczów ale załączone do niego zdjęcia prezentują ich sylwetki.
Zobacz multimedia ...


Rodzice
Ojciec
Zygmunt Kasperowicz
Urodziny Tak
Śmierć Tak
#1
Konrad Kasperowicz
Urodziny 1878 Brezgie, par. Żmujdki, pow. Wiłkomierski, Litwa
Śmierć po grudniu 1939 ‎(Wiek 61 lat)‎
Rodzina z: Maria Bergman
Konrad Kasperowicz
Urodziny 1878 Brezgie, par. Żmujdki, pow. Wiłkomierski, Litwa
Śmierć po grudniu 1939 ‎(Wiek 61 lat)‎
Żona
Maria Bergman
Urodziny 1878 39 30
Śmierć 2 października 1954 ‎(Wiek 76 lat)‎

Ślub: ok. 1902 -- Fryburg, Szwajcaria